Drezno 2019
Wycieczka do Drezna odbyła się w dniach 12 do 14 czerwca br . Pomysłodawczynią i współorganizatorką wyjazdu była kol. Krystyna Nowok wraz z grupą słuchaczy lektoratu języka niemieckiego.
Co zobaczyliśmy i czego się dowiedzieliśmy
Dzień I – środa
Po około 8 godzinach jazdy autokarem dotarliśmy do Drezna, które przywitało nas temperaturą ponad 30º C. Odbyliśmy pierwszy spacer po mieście w towarzystwie pierwszej z dwóch przewodniczek mających nas oprowadzać i zapoznawać z miastem, jego historią i zabytkami. Na początku był Zwinger – późnobarokowy zespół architektoniczny zawarty między zewnętrznymi a wewnętrznymi murami obronnymi ( zwischen – pomiędzy ) wzniesiony jako królewska rezydencja
Augusta II Mocnego. Zobaczyliśmy m.in. Operę Sempera ( Semperoper ), Zamek Dworski, Kościół Dworski, Kościół NMP ( większość tylko z zewnątrz).
W czasie wolnym można było zobaczyć inne historyczne obiekty – zabytkowe,
mając świadomość, że są to budowle odbudowane, zniszczone w czasie II wojny światowej ( słynne dywanowe bombardowanie miasta przez lotnictwo brytyjskie i amerykańskie ).
Dzień II – czwartek
Po śniadaniu opuściliśmy hotel, aby powrócić do Drezna na dalsze zwiedzanie miasta nieco dokładniejsze choć nie do końca. Wysłuchaliśmy informacji drugiej pani przewodniczki o historii zamku Wettynów, w tym m,in. królów Polski Augusta II
i Augusta III, o operze Sempera trawionej kilkoma pożarami, w końcu tym ostatnim w 1944 roku, który zniszczył operę podczas bombardowania Drezna przez aliantów. Odrestaurowaną po wojnie otwarto ponownie w 1985 roku.
Symbolem odbudowy Drezna jest kościół Frauenkirchen zbudowany w latach
1726 – 1743, zburzony podczas bombardowania. Przez wiele lat jego ruiny były przestrogą dla kolejnych pokoleń. W latach 1994 -2005 został odbudowany, częściowo z oryginalnych kamieni dawnej budowli. Jest to kościół luterański.
W czasie objazdu miasta autokarem oglądaliśmy inne ciekawe obiekty i miejsca,
o których opowiadała nam pani przewodniczka. Widzieliśmy pałacyki, rezydencje rodów magnackich, miejsca związane z przebywającymi w tym mieście słynnymi Palakami np. Fryderyka Chopina czy Józefa Ignacego Kraszewskiego, winnice, rozległe błonia nad Łabą i najstarszą podwieszaną na świecie kolej tzw. Schwebebahn Dresden.
Po powrocie do centrum udaliśmy się na indywidualne zwiedzanie Galerii Wielkich Mistrzów: Cranacha, Tycjana, Dürera, Rembrandta, Rafaela (kolejność przypadkowa) i innych malarzy różnych epok.
Można też było zaglądnąć do Muzeum Porcelany i do działu matematyczno – fizycznego z historycznymi zbiorami zegarów, przyrządów mierniczych, globusów, map. Niestety, czas „dany” nam tu na zwiedzanie był tu zbyt krótki (1 godzina ) i ograniczał do marszu oraz „ rzucania okiem” to w lewo, to w prawo bez efektu refleksji. Potem był czas wolny, ale do Galerii Mistrzów nie można już było wrócić. Pozostał spacer i utrwalanie tego co już zobaczyliśmy.
Po pełnym wrażeń dniu powrót do hotelu na obiadokolację , a po niej wieczorek muzyczno – wokalny pod przewodnictwem naszego kolegi Andrzeja Wichra, którego zdolności pianistyczne poznaliśmy już przed kilku laty w czasie wycieczki do Książa. Repertuar wokalny jak przystało na „chórzystów trzeciego wieku” rozpoczęła piosenka „Jarzębina czerwona” ( kto to jeszcze pamięta ?! ).
Dzień III - piątek
Trzeci dzień wycieczki to przejazd do Miśni i Pillnitz.
Miśnia – miasteczko, którego początki sięgają roku 926, zostało założone przez Henryka I. Na mocy dekretu króla Augusta II założono tu z początkiem XVIII wieku manufakturę porcelany – pierwszą w Europie. To małe miasteczko ma wiele zabytków. Na wzgórzu zamkowym ( udało nam się tam wdrapać, mimo upalnego dnia ) stoi zamek Altrechtsburg, katedra św. Jana i św. Donata. Ratusz pochodzi z II połowy XV wieku, także Stary Browar. Jest tu wiele kamienic w stylu renesansowym i barokowym. Na murach niektórych z nich można znaleźć wyryte daty ze znakiem określającym wysokość fal powodziowych pochodzących z płynącej u podnóża miasteczka rzeki Łaby. Powodzie często nawiedzały Miśnię.
Ostatnim punktem naszej trzydniowej wycieczki była letnia rezydencja Augusta Mocnego – Pillnitz. Wokół pałacu w stylu japońskim roztacza się duży park, a w nim oranżeria oraz kilkusetletnie drzewo kameliowe. Jest tu też wiele cennych roślin, park jest kolorowy od mnóstwa kwiatów i krzewów.
Nasz spacer był jednak krótki, z nieba lał się żar i nogi odmawiały posłuszeństwa
a ponadto byliśmy ograniczeni czasem, bo przed nami była długa droga powrotna.
Szczęśliwie wróciliśmy do Pszczyny ( około godz. 22:00 ) skąd wyruszyliśmy przed trzema dniami, aby zobaczyć Drezno i okolice.
Zapamiętamy
Ta leżąca blisko granicy z Polską stolica Saksonii słusznie nazywana „perłą baroku” i „Florencją Północy” przyciąga turystów wieloma zabytkami, świetnymi zbiorami sztuki, interesującą historią.
Gościło tu także wielu znanych Polaków m.in. Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Józef Ignacy Kraszewski, Teofil Lenartowicz.
I myśmy tu byli ....
Wróciliśmy zadowoleni, wzbogaceni o nowe wiadomości, przeżycia i wrażenia.
Zapamiętamy :
Napisała Anna Pala